sg. pl.
nominativ mátta
máddagat
akkusativ máddaga
máddagiid
genitiv máddaga
máddagiid
illativ máddagii
máddagiidda
lokativ máddagis
máddagiin
komitativ máddagiin
máddagiiguin
essiv máttan
Eanet sojahanhámit →

mátta (subst.)

sg. pl.
nominativ mátta
máddagat
akkusativ máddaga
máddagiid
genitiv máddaga
máddagiid
illativ máddagii
máddagiidda
lokativ máddagis
máddagiin
komitativ máddagiin
máddagiiguin
essiv máttan
Eanet sojahanhámit →
mátta Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • mátta subst. sg. nominativ

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

mátta lea vejolaččat dán sáni hápmi:

máddat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • máddat verb transitiv imperativ nektingsform
  • máddat verb transitiv imperativ 2.p.ent.
  • máddat verb transitiv indikativ presens nektingsform
mátta Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • mátta adj. attr.
mátta Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • mátta subst. sg. nominativ