mandáhta (subst.)
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
mandáhta lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- mandáhta Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- mandáhta subst. ent. akkusativ
- mandáhta subst. ent. genitiv
- mandáhta subst. ent. nominativ