meaddádus (subst.)
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
meaddádus lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- meaddádit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- meaddádit verb intransitiv imperativ 3.p.ent.
- meaddádus Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- meaddádus subst. ent. nominativ