meinnet (subst.)

meinnet Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • meinnet subst. ent. nominativ

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

meinnet lea vejolaččat dán sáni hápmi:

Der/d
  • avledning: -d verb imperativ nektingsform
  • avledning: -d verb imperativ 2.p.ent.
  • avledning: -d verb indikativ presens nektingsform
Der/h
  • avledning: -h verb imperativ nektingsform
  • avledning: -h verb imperativ 2.p.ent.
  • avledning: -h verb indikativ presens nektingsform
meinnet Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • meinnet subst. ent. nominativ
meinnet Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • meinnet verb intransitiv
  • meinnet verb intransitiv infinitiv
  • meinnet verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • meinnet verb intransitiv indikativ presens 2.p.ent.