ent. flt.
nominativ meroštus meroštusat
akkusativ meroštusa meroštusaid
genitiv meroštusa meroštusaid
illativ meroštussii meroštusaide
lokativ meroštusas meroštusain
komitativ meroštusain meroštusaiguin
essiv meroštussan
Eanet sojahanhámit →

meroštus (subst.)

ent. flt.
nominativ meroštus meroštusat
akkusativ meroštusa meroštusaid
genitiv meroštusa meroštusaid
illativ meroštussii meroštusaide
lokativ meroštusas meroštusain
komitativ meroštusain meroštusaiguin
essiv meroštussan
Eanet sojahanhámit →
meroštus Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • meroštus subst. ent. nominativ

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

meroštus lea vejolaččat dán sáni hápmi:

meroštit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • meroštit verb transitiv imperativ 3.p.ent.
meroštus Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • meroštus subst. ent. nominativ