ent. flt.
nominativ mielga mielggat
akkusativ mielgga mielggaid
genitiv mielgga mielggaid
illativ milgii mielggaide
lokativ mielggas mielggain
komitativ mielggain mielggaiguin
essiv mielgan
Eanet sojahanhámit →

mielga (subst.)

ent. flt.
nominativ mielga mielggat
akkusativ mielgga mielggaid
genitiv mielgga mielggaid
illativ milgii mielggaide
lokativ mielggas mielggain
komitativ mielggain mielggaiguin
essiv mielgan
Eanet sojahanhámit →
mielga Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • mielga subst. ent. nominativ

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

mielga lea vejolaččat dán sáni hápmi:

mielga Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • mielga subst. ent. nominativ