ent. flt.
nominativ mihttu mihtut
akkusativ mihtu mihtuid
genitiv mihtu mihtuid
illativ mihttui mihtuide
lokativ mihtus mihtuin
komitativ mihtuin mihtuiguin
essiv mihttun
Eanet sojahanhámit →

mihttu (subst.)

ent. flt.
nominativ mihttu mihtut
akkusativ mihtu mihtuid
genitiv mihtu mihtuid
illativ mihttui mihtuide
lokativ mihtus mihtuin
komitativ mihtuin mihtuiguin
essiv mihttun
Eanet sojahanhámit →
mihttu Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • mihttu subst. ent. nominativ

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

mihttu lea vejolaččat dán sáni hápmi:

mihttu Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • mihttu subst. ent. nominativ