sg. pl.
nominativ minsttar
minstarat
akkusativ minstara
minstariid
genitiv minstara
minstariid
illativ minstarii
minstariidda
lokativ minstaris
minstariin
komitativ minstariin
minstariiguin
essiv minsttarin
Eanet sojahanhámit →

minsttar (subst.)

sg. pl.
nominativ minsttar
minstarat
akkusativ minstara
minstariid
genitiv minstara
minstariid
illativ minstarii
minstariidda
lokativ minstaris
minstariin
komitativ minstariin
minstariiguin
essiv minsttarin
Eanet sojahanhámit →
minsttar Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • minsttar subst. sg. nominativ

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

minsttar lea vejolaččat dán sáni hápmi:

minsttar Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • minsttar subst. sg. nominativ