presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) moiven moivejin
2.p.ent. (don) moivet moivejit
3.p.ent. (son) moive moivii
1.p.tot. (moai) moivejetne moiviime
2.p.tot. (doai) moivebeahtti moiviide
3.p.tot. (soai) moiveba moiviiga
1.p.flt. (mii) moivet moiviimet
2.p.flt. (dii) moivebehtet moiviidet
3.p.flt. (sii) moivejit moivejedje
presens nektingsform
(odne in) moive
preteritum nektingsform
(ikte in) moiven
perf.partisipp
(lean) moiven
imperativ 2.p.ent.
(til en) moive
imperativ 2.p.tot.
(til to) moivejeahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) moivejehket
Eanet sojahanhámit →

moivet (verb)

presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) moiven moivejin
2.p.ent. (don) moivet moivejit
3.p.ent. (son) moive moivii
1.p.tot. (moai) moivejetne moiviime
2.p.tot. (doai) moivebeahtti moiviide
3.p.tot. (soai) moiveba moiviiga
1.p.flt. (mii) moivet moiviimet
2.p.flt. (dii) moivebehtet moiviidet
3.p.flt. (sii) moivejit moivejedje
presens nektingsform
(odne in) moive
preteritum nektingsform
(ikte in) moiven
perf.partisipp
(lean) moiven
imperativ 2.p.ent.
(til en) moive
imperativ 2.p.tot.
(til to) moivejeahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) moivejehket
Eanet sojahanhámit →
moivet Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • moivet verb transitiv
  • moivet verb transitiv infinitiv
  • moivet verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • moivet verb transitiv indikativ presens 2.p.ent.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

moivet lea vejolaččat dán sáni hápmi:

Der/d
  • avledning: -d verb imperativ nektingsform
  • avledning: -d verb imperativ 2.p.ent.
  • avledning: -d verb indikativ presens nektingsform
Der/h
  • avledning: -h verb imperativ nektingsform
  • avledning: -h verb imperativ 2.p.ent.
  • avledning: -h verb indikativ presens nektingsform
moivet Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • moivet verb transitiv
  • moivet verb transitiv infinitiv
  • moivet verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • moivet verb transitiv indikativ presens 2.p.ent.