muhkut (verb)
-
(verb) raute
- De gullá bárdni go gusat muhkot, sávzzat mehkot ja heasttat šnjirgot.
-
Så hører gutten at kyrne rauter, sauene breker og hestene vrinsker.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
muhkut lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- muhkut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- muhkut verb intransitiv infinitiv
- muhkut verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.
Davvisámegiella
Norsk
Suomi
English