Neahttadigisánit

muhttit lea vejolaččat dán sáni hápmi:



presens (odne) preteritum (ikte) kondisjonalis
(mun) muhtán muhtten muhtálin
muhtášin
(don) muhtát muhttet muhtálit
muhtášit
(son) muhttá muhtii muhtálii
muhtášii
(moai) muhtte muhtiime muhtáleimme
muhtášeimme
(doai) muhttibeahtti muhtiide muhtáleidde
muhtášeidde
(soai) muhttiba muhtiiga muhtáleigga
muhtášeigga
(mii) muhttit muhtiimet muhtáleimmet
muhtášeimmet
(dii) muhttibehtet muhtiidet muhtáleiddet
muhtášeiddet
(sii) muhttet muhtte muhtáledje
muhtášedje
presens nektingsform
(odne in) muhte
preteritum nektingsform
(ikte in) muhttán
kondisjonalis nektingsform
(in) muhtále
(in) muhtáše
perf.partisipp
(lean) muhttán
imperativ 2.p.ent.
(til en) muhte
imperativ 2.p.tot.
(til to) muhtti
imperativ 2.p.flt.
(til flere) muhttet
Eanet sojahanhámit →

muhttit (verb)

presens (odne) preteritum (ikte) kondisjonalis
(mun) muhtán muhtten muhtálin
muhtášin
(don) muhtát muhttet muhtálit
muhtášit
(son) muhttá muhtii muhtálii
muhtášii
(moai) muhtte muhtiime muhtáleimme
muhtášeimme
(doai) muhttibeahtti muhtiide muhtáleidde
muhtášeidde
(soai) muhttiba muhtiiga muhtáleigga
muhtášeigga
(mii) muhttit muhtiimet muhtáleimmet
muhtášeimmet
(dii) muhttibehtet muhtiidet muhtáleiddet
muhtášeiddet
(sii) muhttet muhtte muhtáledje
muhtášedje
presens nektingsform
(odne in) muhte
preteritum nektingsform
(ikte in) muhttán
kondisjonalis nektingsform
(in) muhtále
(in) muhtáše
perf.partisipp
(lean) muhttán
imperativ 2.p.ent.
(til en) muhte
imperativ 2.p.tot.
(til to) muhtti
imperativ 2.p.flt.
(til flere) muhttet
Eanet sojahanhámit →
muhttit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • muhttit verb transitiv infinitiv
  • muhttit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

Váldde oktavuođa

Váldde oktavuođa (giellatekno@uit.no)

muhttit lea vejolaččat dán sáni hápmi:

muhttit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • muhttit verb transitiv infinitiv
  • muhttit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.