presens (odne) preteritum (ikte) kondisjonalis
(mun) muitalan muitalin muitalivččen
(don) muitalat muitalit muitalivččet
(son) muitala muitalii muitalivččii
(moai) muitaletne muitaleimme muitalivččiime
(doai) muitaleahppi muitaleidde muitalivččiide
(soai) muitaleaba muitaleigga muitalivččiiga
(mii) muitalat
(mii) muitalit
muitaleimmet muitalivččiimet
(dii) muitalehpet muitaleiddet muitalivččiidet
(sii) muitalit muitaledje muitalivčče
presens nektingsform
(odne in) muital
preteritum nektingsform
(ikte in) muitalan
kondisjonalis nektingsform
(in) muitalivčče
perf.partisipp
(lean) muitalan
imperativ 2.p.ent.
(til en) muital
imperativ 2.p.tot.
(til to) muitaleahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) muitalehket
Eanet sojahanhámit →

muitalit (verb)

presens (odne) preteritum (ikte) kondisjonalis
(mun) muitalan muitalin muitalivččen
(don) muitalat muitalit muitalivččet
(son) muitala muitalii muitalivččii
(moai) muitaletne muitaleimme muitalivččiime
(doai) muitaleahppi muitaleidde muitalivččiide
(soai) muitaleaba muitaleigga muitalivččiiga
(mii) muitalat
(mii) muitalit
muitaleimmet muitalivččiimet
(dii) muitalehpet muitaleiddet muitalivččiidet
(sii) muitalit muitaledje muitalivčče
presens nektingsform
(odne in) muital
preteritum nektingsform
(ikte in) muitalan
kondisjonalis nektingsform
(in) muitalivčče
perf.partisipp
(lean) muitalan
imperativ 2.p.ent.
(til en) muital
imperativ 2.p.tot.
(til to) muitaleahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) muitalehket
Eanet sojahanhámit →
muitalit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • muitalit verb transitiv infinitiv
  • muitalit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • muitalit verb transitiv indikativ presens 3.p.flt.
  • muitalit verb transitiv indikativ preteritum 2.p.ent.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

muitalit lea vejolaččat dán sáni hápmi:

muitalit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • muitalit verb transitiv infinitiv
  • muitalit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • muitalit verb transitiv indikativ presens 3.p.flt.
  • muitalit verb transitiv indikativ preteritum 2.p.ent.