presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) muitalan
muitalin
2.p.ent. (don) muitalat
muitalit
3.p.ent. (son) muitala
muitalii
1.p.tot. (moai) muitaletne
muitaleimme
2.p.tot. (doai) muitaleahppi
muitaleidde
3.p.tot. (soai) muitaleaba
muitaleigga
1.p.flt. (mii) muitalat
(mii) muitalit
muitaleimmet
2.p.flt. (dii) muitalehpet
muitaleiddet
3.p.flt. (sii) muitalit
muitaledje
presens nektingsform
(odne in) muital
preteritum nektingsform
(ikte in) muitalan
perf.partisipp
(lean) muitalan
imperativ 2.p.ent.
(til en) muital
imperativ 2.p.tot.
(til to) muitaleahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) muitalehket
Eanet sojahanhámit →

muitalit (verb)

presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) muitalan
muitalin
2.p.ent. (don) muitalat
muitalit
3.p.ent. (son) muitala
muitalii
1.p.tot. (moai) muitaletne
muitaleimme
2.p.tot. (doai) muitaleahppi
muitaleidde
3.p.tot. (soai) muitaleaba
muitaleigga
1.p.flt. (mii) muitalat
(mii) muitalit
muitaleimmet
2.p.flt. (dii) muitalehpet
muitaleiddet
3.p.flt. (sii) muitalit
muitaledje
presens nektingsform
(odne in) muital
preteritum nektingsform
(ikte in) muitalan
perf.partisipp
(lean) muitalan
imperativ 2.p.ent.
(til en) muital
imperativ 2.p.tot.
(til to) muitaleahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) muitalehket
Eanet sojahanhámit →
muitalit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • muitalit verb transitiv infinitiv
  • muitalit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • muitalit verb transitiv indikativ presens 3.p.flt.
  • muitalit verb transitiv indikativ preteritum 2.p.ent.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

muitalit lea vejolaččat dán sáni hápmi:

muitalit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • muitalit verb transitiv infinitiv
  • muitalit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • muitalit verb transitiv indikativ presens 3.p.flt.
  • muitalit verb transitiv indikativ preteritum 2.p.ent.