muorramátta (subst.)
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
muorramátta lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- muorra Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- muorra subst.
- muorramátta Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- muorramátta subst. ent. nominativ
- mátta Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- mátta subst. ent. nominativ