presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) murjen murjejin
2.p.ent. (don) murjet murjejit
3.p.ent. (son) murje murjii
1.p.tot. (moai) murjejetne murjiime
2.p.tot. (doai) murjebeahtti murjiide
3.p.tot. (soai) murjeba murjiiga
1.p.flt. (mii) murjet murjiimet
2.p.flt. (dii) murjebehtet murjiidet
3.p.flt. (sii) murjejit murjejedje
presens nektingsform
(odne in) murje
preteritum nektingsform
(ikte in) murjen
perf.partisipp
(lean) murjen
imperativ 2.p.ent.
(til en) murje
imperativ 2.p.tot.
(til to) murjejeahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) murjejehket
Eanet sojahanhámit →

murjet (verb)

  • plukke bær
presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) murjen murjejin
2.p.ent. (don) murjet murjejit
3.p.ent. (son) murje murjii
1.p.tot. (moai) murjejetne murjiime
2.p.tot. (doai) murjebeahtti murjiide
3.p.tot. (soai) murjeba murjiiga
1.p.flt. (mii) murjet murjiimet
2.p.flt. (dii) murjebehtet murjiidet
3.p.flt. (sii) murjejit murjejedje
presens nektingsform
(odne in) murje
preteritum nektingsform
(ikte in) murjen
perf.partisipp
(lean) murjen
imperativ 2.p.ent.
(til en) murje
imperativ 2.p.tot.
(til to) murjejeahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) murjejehket
Eanet sojahanhámit →
murjet Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • murjet verb intransitiv
  • murjet verb intransitiv infinitiv
  • murjet verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • murjet verb intransitiv indikativ presens 2.p.ent.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

murjet lea vejolaččat dán sáni hápmi:

Der/d
  • avledning: -d verb imperativ nektingsform
  • avledning: -d verb imperativ 2.p.ent.
  • avledning: -d verb indikativ presens nektingsform
Der/h
  • avledning: -h verb imperativ nektingsform
  • avledning: -h verb imperativ 2.p.ent.
  • avledning: -h verb indikativ presens nektingsform
muorjat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • muorjat verb intransitiv imperativ 2.p.flt.
  • muorjat verb intransitiv indikativ presens 3.p.flt.
  • muorjat verb intransitiv indikativ preteritum 2.p.ent.
murjedit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • murjedit verb intransitiv indikativ presens nektingsform
murjet Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • murjet verb intransitiv
  • murjet verb intransitiv infinitiv
  • murjet verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • murjet verb intransitiv indikativ presens 2.p.ent.