Neahttadigisánit

murret lea vejolaččat dán sáni hápmi:



presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) murren murrejin
2.p.ent. (don) murret murrejit
3.p.ent. (son) murre murrii
1.p.tot. (moai) murrejetne murriime
2.p.tot. (doai) murrebeahtti murriide
3.p.tot. (soai) murreba murriiga
1.p.flt. (mii) murret murriimet
2.p.flt. (dii) murrebehtet murriidet
3.p.flt. (sii) murrejit murrejedje
presens nektingsform
(odne in) murre
preteritum nektingsform
(ikte in) murren
perf.partisipp
(lean) murren
imperativ 2.p.ent.
(til en) murre
imperativ 2.p.tot.
(til to) murrejeahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) murrejehket
Eanet sojahanhámit →

murret (verb)

  • sage eller hogge ved
presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) murren murrejin
2.p.ent. (don) murret murrejit
3.p.ent. (son) murre murrii
1.p.tot. (moai) murrejetne murriime
2.p.tot. (doai) murrebeahtti murriide
3.p.tot. (soai) murreba murriiga
1.p.flt. (mii) murret murriimet
2.p.flt. (dii) murrebehtet murriidet
3.p.flt. (sii) murrejit murrejedje
presens nektingsform
(odne in) murre
preteritum nektingsform
(ikte in) murren
perf.partisipp
(lean) murren
imperativ 2.p.ent.
(til en) murre
imperativ 2.p.tot.
(til to) murrejeahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) murrejehket
Eanet sojahanhámit →
murret Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • murret verb intransitiv
  • murret verb intransitiv infinitiv
  • murret verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • murret verb intransitiv indikativ presens 2.p.ent.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

Váldde oktavuođa

Váldde oktavuođa

murret lea vejolaččat dán sáni hápmi:

Der/d
  • avledning: -d verb imperativ nektingsform
  • avledning: -d verb imperativ 2.p.ent.
  • avledning: -d verb indikativ presens nektingsform
Der/h
  • avledning: -h verb imperativ nektingsform
  • avledning: -h verb imperativ 2.p.ent.
  • avledning: -h verb indikativ presens nektingsform
murret Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • murret verb intransitiv
  • murret verb intransitiv infinitiv
  • murret verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • murret verb intransitiv indikativ presens 2.p.ent.