presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) nággen nággejin
2.p.ent. (don) nágget nággejit
3.p.ent. (son) nágge nággii
1.p.tot. (moai) nággejetne nággiime
2.p.tot. (doai) nággebeahtti nággiide
3.p.tot. (soai) nággeba nággiiga
1.p.flt. (mii) nágget nággiimet
2.p.flt. (dii) nággebehtet nággiidet
3.p.flt. (sii) nággejit nággejedje
presens nektingsform
(odne in) nágge
preteritum nektingsform
(ikte in) nággen
perf.partisipp
(lean) nággen
imperativ 2.p.ent.
(til en) nágge
imperativ 2.p.tot.
(til to) nággejeahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) nággejehket
Eanet sojahanhámit →

nágget (verb)

presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) nággen nággejin
2.p.ent. (don) nágget nággejit
3.p.ent. (son) nágge nággii
1.p.tot. (moai) nággejetne nággiime
2.p.tot. (doai) nággebeahtti nággiide
3.p.tot. (soai) nággeba nággiiga
1.p.flt. (mii) nágget nággiimet
2.p.flt. (dii) nággebehtet nággiidet
3.p.flt. (sii) nággejit nággejedje
presens nektingsform
(odne in) nágge
preteritum nektingsform
(ikte in) nággen
perf.partisipp
(lean) nággen
imperativ 2.p.ent.
(til en) nágge
imperativ 2.p.tot.
(til to) nággejeahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) nággejehket
Eanet sojahanhámit →
nágget Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • nágget verb intransitiv
  • nágget verb intransitiv infinitiv
  • nágget verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • nágget verb intransitiv indikativ presens 2.p.ent.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

nágget lea vejolaččat dán sáni hápmi:

Der/d
  • avledning: -d verb imperativ nektingsform
  • avledning: -d verb imperativ 2.p.ent.
  • avledning: -d verb indikativ presens nektingsform
Der/h
  • avledning: -h verb imperativ nektingsform
  • avledning: -h verb imperativ 2.p.ent.
  • avledning: -h verb indikativ presens nektingsform
nágget Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • nágget verb intransitiv
  • nágget verb intransitiv infinitiv
  • nágget verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • nágget verb intransitiv indikativ presens 2.p.ent.