neavvut (verb)
- (verb) formane; gi råd
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
neavvut lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/h
-
- avledning: -h verb transitiv imperativ nektingsform
- avledning: -h verb transitiv imperativ 2.p.ent.
- avledning: -h verb transitiv indikativ presens nektingsform
- Der/NomAg
-
- avledet handlernomen subst. flt. nominativ
- neavvu Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- neavvu subst. flt. nominativ
- neavvuhit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- neavvuhit verb transitiv indikativ presens nektingsform
- neavvut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- neavvut verb transitiv
- neavvut verb transitiv infinitiv
- neavvut verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
- neavvut verb transitiv indikativ presens 2.p.ent.