njartat lea vejolaččat dán sáni hápmi:
presens (odne) | preteritum (ikte) | |
---|---|---|
1.p.ent. | (mun) njarttan | njarten |
2.p.ent. | (don) njarttat | njartet |
3.p.ent. | (son) njartá | njarttai |
1.p.tot. | (moai) njarte | njarttaime |
2.p.tot. | (doai) njartabeahtti | njarttaide |
3.p.tot. | (soai) njartaba | njarttaiga |
1.p.flt. | (mii) njartat | njarttaimet |
2.p.flt. | (dii) njartabehtet | njarttaidet |
3.p.flt. | (sii) njartet | njarte |
- presens nektingsform
- (odne in) njartta
- preteritum nektingsform
- (ikte in) njartan
- perf.partisipp
- (lean) njartan
- imperativ 2.p.ent.
- (til en) njartta
- imperativ 2.p.tot.
- (til to) njarti
- imperativ 2.p.flt.
- (til flere) njartet
njartat (verb)
- bli gjennomvåt
presens (odne) | preteritum (ikte) | |
---|---|---|
1.p.ent. | (mun) njarttan | njarten |
2.p.ent. | (don) njarttat | njartet |
3.p.ent. | (son) njartá | njarttai |
1.p.tot. | (moai) njarte | njarttaime |
2.p.tot. | (doai) njartabeahtti | njarttaide |
3.p.tot. | (soai) njartaba | njarttaiga |
1.p.flt. | (mii) njartat | njarttaimet |
2.p.flt. | (dii) njartabehtet | njarttaidet |
3.p.flt. | (sii) njartet | njarte |
- presens nektingsform
- (odne in) njartta
- preteritum nektingsform
- (ikte in) njartan
- perf.partisipp
- (lean) njartan
- imperativ 2.p.ent.
- (til en) njartta
- imperativ 2.p.tot.
- (til to) njarti
- imperativ 2.p.flt.
- (til flere) njartet
- njartat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- njartat verb intransitiv infinitiv
- njartat verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
njartat lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- njartadit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- njartadit verb transitiv imperativ nektingsform
- njartadit verb transitiv imperativ 2.p.ent.
- njartadit verb transitiv indikativ presens nektingsform
- njartat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- njartat verb intransitiv infinitiv
- njartat verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.