presens (odne) preteritum (ikte) kondisjonalis
(mun) njiejan njidjen njiejalin
njiejašin
(don) njiejat njidjet njiejalit
njiejašit
(son) njiedjá njiejai njiejalii
njiejašii
(moai) njidje njiejaime njiejaleimme
njiejašeimme
(doai) njiedjabeahtti njiejaide njiejaleidde
njiejašeidde
(soai) njiedjaba njiejaiga njiejaleigga
njiejašeigga
(mii) njiedjat njiejaimet njiejaleimmet
njiejašeimmet
(dii) njiedjabehtet njiejaidet njiejaleiddet
njiejašeiddet
(sii) njidjet njidje njiejaledje
njiejašedje
presens nektingsform
(odne in) njieja
preteritum nektingsform
(ikte in) njiedjan
kondisjonalis nektingsform
(in) njiejale
(in) njiejaše
perf.partisipp
(lean) njiedjan
imperativ 2.p.ent.
(til en) njieja
imperativ 2.p.tot.
(til to) njieddji
imperativ 2.p.flt.
(til flere) njidjet
(til flere) njieddjet
Eanet sojahanhámit →

njiedjat (verb)

presens (odne) preteritum (ikte) kondisjonalis
(mun) njiejan njidjen njiejalin
njiejašin
(don) njiejat njidjet njiejalit
njiejašit
(son) njiedjá njiejai njiejalii
njiejašii
(moai) njidje njiejaime njiejaleimme
njiejašeimme
(doai) njiedjabeahtti njiejaide njiejaleidde
njiejašeidde
(soai) njiedjaba njiejaiga njiejaleigga
njiejašeigga
(mii) njiedjat njiejaimet njiejaleimmet
njiejašeimmet
(dii) njiedjabehtet njiejaidet njiejaleiddet
njiejašeiddet
(sii) njidjet njidje njiejaledje
njiejašedje
presens nektingsform
(odne in) njieja
preteritum nektingsform
(ikte in) njiedjan
kondisjonalis nektingsform
(in) njiejale
(in) njiejaše
perf.partisipp
(lean) njiedjan
imperativ 2.p.ent.
(til en) njieja
imperativ 2.p.tot.
(til to) njieddji
imperativ 2.p.flt.
(til flere) njidjet
(til flere) njieddjet
Eanet sojahanhámit →
njiedjat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • njiedjat verb intransitiv infinitiv
  • njiedjat verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

njiedjat lea vejolaččat dán sáni hápmi:

njiedja Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • njiedja subst. sg. nominativ poss. 2.p.ent.
njiedjat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • njiedjat verb intransitiv infinitiv
  • njiedjat verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.