njuorasmahttit (verb)
- 1. (verb) ydmyke
- 2. (gripe, bevege sjelelig) (verb) røre
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
njuorasmahttit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/Caus
-
- kausativ verb transitiv infinitiv
- kausativ verb transitiv
- kausativ verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
- Der/NomAg
-
- avledet handlernomen subst. flt. nominativ
- njuorasmahttit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- njuorasmahttit verb transitiv infinitiv
- njuorasmahttit verb transitiv
- njuorasmahttit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
- njuorasmit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- njuorasmit verb intransitiv