normála (adj.)
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
normála lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- normála Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- normála adj. attr.
- normála adj. ent. akkusativ
- normála adj. ent. genitiv
- normála adj. ent. nominativ