presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) oakkun oggon
2.p.ent. (don) oakkut oggot
3.p.ent. (son) oaggu oakkui
1.p.tot. (moai) oggo oakkuime
2.p.tot. (doai) oaggubeahtti oakkuide
3.p.tot. (soai) oagguba oakkuiga
1.p.flt. (mii) oaggut oakkuimet
2.p.flt. (dii) oaggubehtet oakkuidet
3.p.flt. (sii) oggot oggo
presens nektingsform
(odne in) oakko
preteritum nektingsform
(ikte in) oggon
perf.partisipp
(lean) oggon
imperativ 2.p.ent.
(til en) oakko
imperativ 2.p.tot.
(til to) oaggu
imperativ 2.p.flt.
(til flere) oggot
(til flere) oaggot
Eanet sojahanhámit →

oaggut (verb)

presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) oakkun oggon
2.p.ent. (don) oakkut oggot
3.p.ent. (son) oaggu oakkui
1.p.tot. (moai) oggo oakkuime
2.p.tot. (doai) oaggubeahtti oakkuide
3.p.tot. (soai) oagguba oakkuiga
1.p.flt. (mii) oaggut oakkuimet
2.p.flt. (dii) oaggubehtet oakkuidet
3.p.flt. (sii) oggot oggo
presens nektingsform
(odne in) oakko
preteritum nektingsform
(ikte in) oggon
perf.partisipp
(lean) oggon
imperativ 2.p.ent.
(til en) oakko
imperativ 2.p.tot.
(til to) oaggu
imperativ 2.p.flt.
(til flere) oggot
(til flere) oaggot
Eanet sojahanhámit →
oaggut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • oaggut verb transitiv infinitiv
  • oaggut verb transitiv
  • oaggut verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

oaggut lea vejolaččat dán sáni hápmi:

Der/NomAg
  • avledet handlernomen subst. flt. nominativ
oaggu Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • oaggu subst. handlernomen flt. nominativ
oaggut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • oaggut verb transitiv infinitiv
  • oaggut verb transitiv
  • oaggut verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.