oaguhit (verb)
-
(verb) forfølge
- Gumpe ja beana lávejit oaguhit.
- Ulv og hund pleier å forfølge.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
oaguhit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/h
-
- avledning: -h verb transitiv infinitiv
- avledning: -h verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
- avledning: -h verb transitiv indikativ presens 3.p.flt.
- avledning: -h verb transitiv indikativ preteritum 2.p.ent.
- oaguhit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- oaguhit verb transitiv infinitiv
- oaguhit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
- oaguhit verb transitiv indikativ presens 3.p.flt.
- oaguhit verb transitiv indikativ preteritum 2.p.ent.
- oahkut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- oahkut verb intransitiv