presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) oanidan oanidin
2.p.ent. (don) oanidat oanidit
3.p.ent. (son) oanida oanidii
1.p.tot. (moai) oanidetne oanideimme
2.p.tot. (doai) oanideahppi oanideidde
3.p.tot. (soai) oanideaba oanideigga
1.p.flt. (mii) oanidat
(mii) oanidit
oanideimmet
2.p.flt. (dii) oanidehpet oanideiddet
3.p.flt. (sii) oanidit oanidedje
presens nektingsform
(odne in) oanit
preteritum nektingsform
(ikte in) oanidan
perf.partisipp
(lean) oanidan
imperativ 2.p.ent.
(til en) oanit
imperativ 2.p.tot.
(til to) oanideahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) oanidehket
Eanet sojahanhámit →

oanidit (verb)

presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) oanidan oanidin
2.p.ent. (don) oanidat oanidit
3.p.ent. (son) oanida oanidii
1.p.tot. (moai) oanidetne oanideimme
2.p.tot. (doai) oanideahppi oanideidde
3.p.tot. (soai) oanideaba oanideigga
1.p.flt. (mii) oanidat
(mii) oanidit
oanideimmet
2.p.flt. (dii) oanidehpet oanideiddet
3.p.flt. (sii) oanidit oanidedje
presens nektingsform
(odne in) oanit
preteritum nektingsform
(ikte in) oanidan
perf.partisipp
(lean) oanidan
imperativ 2.p.ent.
(til en) oanit
imperativ 2.p.tot.
(til to) oanideahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) oanidehket
Eanet sojahanhámit →
oanidit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • oanidit verb transitiv infinitiv
  • oanidit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • oanidit verb transitiv indikativ presens 3.p.flt.
  • oanidit verb transitiv indikativ preteritum 2.p.ent.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

oanidit lea vejolaččat dán sáni hápmi:

oanidit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • oanidit verb transitiv infinitiv
  • oanidit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • oanidit verb transitiv indikativ presens 3.p.flt.
  • oanidit verb transitiv indikativ preteritum 2.p.ent.