ohcalit (verb)
-
1.
(verb) savne;
lengte etter
- Mun váillahan du.
- Jeg savner deg.
- 2. (søke etter, savne) (verb) etterspørre; (verb) søke
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
ohcalit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Attr Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- komparativ adj. attr.
- Der/Comp
-
- komparativ adj. ent. nominativ
- Der/l
-
- avledning: -l verb infinitiv
- avledning: -l verb indikativ presens 1.p.flt.
- avledning: -l verb indikativ presens 3.p.flt.
- avledning: -l verb indikativ preteritum 2.p.ent.
- ohcalas Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- ohcalas adj.
- ohcalit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- ohcalit verb transitiv infinitiv
- ohcalit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
- ohcalit verb transitiv indikativ presens 3.p.flt.
- ohcalit verb transitiv indikativ preteritum 2.p.ent.
- ohcat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- ohcat verb transitiv