ollet (verb)
- nå fram
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
ollet lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/d
-
- avledning: -d verb imperativ nektingsform
- avledning: -d verb imperativ 2.p.ent.
- avledning: -d verb indikativ presens nektingsform
- Der/h
-
- avledning: -h verb imperativ nektingsform
- avledning: -h verb imperativ 2.p.ent.
- avledning: -h verb indikativ presens nektingsform
- Olle Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- Olle subst. egennavn flt. nominativ
- ollehit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- ollehit verb transitiv imperativ nektingsform
- ollehit verb transitiv imperativ 2.p.ent.
- ollehit verb transitiv indikativ presens nektingsform
- ollet Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- ollet verb intransitiv
- ollet verb intransitiv infinitiv
- ollet verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.
- ollet verb intransitiv indikativ presens 2.p.ent.
- ollit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- ollit verb intransitiv imperativ 2.p.flt.
- ollit verb intransitiv indikativ presens 3.p.flt.
- ollit verb intransitiv indikativ preteritum 2.p.ent.