omman (subst.)
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
omman lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Omma Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- Omma subst. egennavn essiv
- omman Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- omman subst. ent. nominativ