ent. flt.
nominativ omman ommanat
akkusativ ommana ommaniid
genitiv ommana ommaniid
illativ ommanii ommaniidda
lokativ ommanis ommaniin
komitativ ommaniin ommaniiguin
essiv ommanin
Eanet sojahanhámit →

omman (subst.)

ent. flt.
nominativ omman ommanat
akkusativ ommana ommaniid
genitiv ommana ommaniid
illativ ommanii ommaniidda
lokativ ommanis ommaniin
komitativ ommaniin ommaniiguin
essiv ommanin
Eanet sojahanhámit →
omman Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • omman subst. ent. nominativ

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

omman lea vejolaččat dán sáni hápmi:

Omma Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • Omma subst. egennavn essiv
omman Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • omman subst. ent. nominativ