ent. flt.
nominativ orohat orohagat
akkusativ orohaga orohagaid
genitiv orohaga orohagaid
illativ orohahkii orohagaide
lokativ orohagas orohagain
komitativ orohagain orohagaiguin
essiv orohahkan
Eanet sojahanhámit →

orohat (subst.)

ent. flt.
nominativ orohat orohagat
akkusativ orohaga orohagaid
genitiv orohaga orohagaid
illativ orohahkii orohagaide
lokativ orohagas orohagain
komitativ orohagain orohagaiguin
essiv orohahkan
Eanet sojahanhámit →
orohat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • orohat subst. ent. nominativ

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

orohat lea vejolaččat dán sáni hápmi:

orohat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • orohat subst. ent. nominativ