ent. flt.
nominativ orohat
orohagat
akkusativ orohaga
orohagaid
genitiv orohaga
orohagaid
illativ orohahkii
orohagaide
lokativ orohagas
orohagain
komitativ orohagain
orohagaiguin
essiv orohahkan
Eanet sojahanhámit →

orohat (subst.)

ent. flt.
nominativ orohat
orohagat
akkusativ orohaga
orohagaid
genitiv orohaga
orohagaid
illativ orohahkii
orohagaide
lokativ orohagas
orohagain
komitativ orohagain
orohagaiguin
essiv orohahkan
Eanet sojahanhámit →
orohat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • orohat subst. ent. nominativ

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

orohat lea vejolaččat dán sáni hápmi:

orohat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • orohat subst. ent. nominativ