Neahttadigisánit

orustastit lea vejolaččat dán sáni hápmi:



presens (odne) preteritum (ikte) kondisjonalis
(mun) orustasttán orustasten orustasttálin
orustasttášin
(don) orustasttát orustastet orustasttálit
orustasttášit
(son) orustastá orustasttii orustasttálii
orustasttášii
(moai) orustaste orustasttiime orustasttáleimme
orustasttášeimme
(doai) orustastibeahtti orustasttiide orustasttáleidde
orustasttášeidde
(soai) orustastiba orustasttiiga orustasttáleigga
orustasttášeigga
(mii) orustastit orustasttiimet orustasttáleimmet
orustasttášeimmet
(dii) orustastibehtet orustasttiidet orustasttáleiddet
orustasttášeiddet
(sii) orustastet orustaste orustasttáledje
orustasttášedje
presens nektingsform
(odne in) orustastte
preteritum nektingsform
(ikte in) orustastán
kondisjonalis nektingsform
(in) orustasttále
(in) orustasttáše
perf.partisipp
(lean) orustastán
imperativ 2.p.ent.
(til en) orustastte
imperativ 2.p.tot.
(til to) orustasti
imperativ 2.p.flt.
(til flere) orustastet
Eanet sojahanhámit →

orustastit (verb)

  • stoppe et øyeblikk
    Muhtimat vuovdalit aviissaid biilavuddjiide, geat orustastet rukses johtolatčuovggaide.
    Noen prøver å selge aviser til bilførere som stopper opp for rødt lys.
presens (odne) preteritum (ikte) kondisjonalis
(mun) orustasttán orustasten orustasttálin
orustasttášin
(don) orustasttát orustastet orustasttálit
orustasttášit
(son) orustastá orustasttii orustasttálii
orustasttášii
(moai) orustaste orustasttiime orustasttáleimme
orustasttášeimme
(doai) orustastibeahtti orustasttiide orustasttáleidde
orustasttášeidde
(soai) orustastiba orustasttiiga orustasttáleigga
orustasttášeigga
(mii) orustastit orustasttiimet orustasttáleimmet
orustasttášeimmet
(dii) orustastibehtet orustasttiidet orustasttáleiddet
orustasttášeiddet
(sii) orustastet orustaste orustasttáledje
orustasttášedje
presens nektingsform
(odne in) orustastte
preteritum nektingsform
(ikte in) orustastán
kondisjonalis nektingsform
(in) orustasttále
(in) orustasttáše
perf.partisipp
(lean) orustastán
imperativ 2.p.ent.
(til en) orustastte
imperativ 2.p.tot.
(til to) orustasti
imperativ 2.p.flt.
(til flere) orustastet
Eanet sojahanhámit →
orustastit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • orustastit verb intransitiv infinitiv
  • orustastit verb intransitiv
  • orustastit verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

Váldde oktavuođa

Váldde oktavuođa (giellatekno@uit.no)

orustastit lea vejolaččat dán sáni hápmi:

Der/NomAg
  • avledet handlernomen subst. pl. nominativ
Der/st
  • litt/fort verb infinitiv
  • litt/fort verb
  • litt/fort verb indikativ presens 1.p.flt.
orrut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • orrut verb intransitiv
orustastit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • orustastit verb intransitiv infinitiv
  • orustastit verb intransitiv
  • orustastit verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.
orustit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • orustit verb intransitiv