presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) orustan orustin
2.p.ent. (don) orustat orustit
3.p.ent. (son) orusta orustii
1.p.tot. (moai) orustetne orusteimme
2.p.tot. (doai) orusteahppi orusteidde
3.p.tot. (soai) orusteaba orusteigga
1.p.flt. (mii) orustat
(mii) orustit
orusteimmet
2.p.flt. (dii) orustehpet orusteiddet
3.p.flt. (sii) orustit orustedje
presens nektingsform
(odne in) orus
preteritum nektingsform
(ikte in) orustan
perf.partisipp
(lean) orustan
imperativ 2.p.ent.
(til en) orus
imperativ 2.p.tot.
(til to) orusteahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) orustehket
Eanet sojahanhámit →

orustit (verb)

presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) orustan orustin
2.p.ent. (don) orustat orustit
3.p.ent. (son) orusta orustii
1.p.tot. (moai) orustetne orusteimme
2.p.tot. (doai) orusteahppi orusteidde
3.p.tot. (soai) orusteaba orusteigga
1.p.flt. (mii) orustat
(mii) orustit
orusteimmet
2.p.flt. (dii) orustehpet orusteiddet
3.p.flt. (sii) orustit orustedje
presens nektingsform
(odne in) orus
preteritum nektingsform
(ikte in) orustan
perf.partisipp
(lean) orustan
imperativ 2.p.ent.
(til en) orus
imperativ 2.p.tot.
(til to) orusteahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) orustehket
Eanet sojahanhámit →
orustit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • orustit verb intransitiv infinitiv
  • orustit verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • orustit verb intransitiv indikativ presens 3.p.flt.
  • orustit verb intransitiv indikativ preteritum 2.p.ent.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

orustit lea vejolaččat dán sáni hápmi:

Der/st
  • litt/fort verb infinitiv
  • litt/fort verb indikativ presens 1.p.flt.
  • litt/fort verb indikativ presens 3.p.flt.
  • litt/fort verb indikativ preteritum 2.p.ent.
orrut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • orrut verb intransitiv
orustit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • orustit verb intransitiv infinitiv
  • orustit verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • orustit verb intransitiv indikativ presens 3.p.flt.
  • orustit verb intransitiv indikativ preteritum 2.p.ent.