orustit (verb)
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
orustit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/st
-
- litt/fort verb infinitiv
- litt/fort verb indikativ presens 1.p.flt.
- litt/fort verb indikativ presens 3.p.flt.
- litt/fort verb indikativ preteritum 2.p.ent.
- orrut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- orrut verb intransitiv
- orustit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- orustit verb intransitiv infinitiv
- orustit verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.
- orustit verb intransitiv indikativ presens 3.p.flt.
- orustit verb intransitiv indikativ preteritum 2.p.ent.