ent. flt.
nominativ osku oskkut
akkusativ oskku oskkuid
genitiv oskku oskkuid
illativ oskui oskkuide
lokativ oskkus oskkuin
komitativ oskkuin oskkuiguin
essiv oskun
Eanet sojahanhámit →

osku (subst.)

ent. flt.
nominativ osku oskkut
akkusativ oskku oskkuid
genitiv oskku oskkuid
illativ oskui oskkuide
lokativ oskkus oskkuin
komitativ oskkuin oskkuiguin
essiv oskun
Eanet sojahanhámit →
osku Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • osku subst. ent. nominativ

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

osku lea vejolaččat dán sáni hápmi:

osku Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • osku subst. ent. nominativ
oskut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • oskut verb transitiv imperativ 1.p.tot.
  • oskut verb transitiv imperativ 2.p.tot.
  • oskut verb transitiv indikativ presens 3.p.ent.
  • oskut verb transitiv pres.partisipp