rábmái (adj.)
-
(adj.) skrytende;
(adj.) stolt
- Lágideaddjit ledje hui rábmát go ledje ožžon artistta boahtit festiválii.
- Arrangørene var veldig stolte over å ha fått artisten til å komme til festivalen.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
rábmái lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- rábmá Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- rábmá subst. ent. illativ
- rábmái Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- rábmái adj. ent. illativ
- rábmái adj. ent. nominativ
- rábmát Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- rábmát verb intransitiv indikativ preteritum 3.p.ent.
- rápmi Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- rápmi subst. ent. illativ Err/Confused-ASgNom