presens (odne) preteritum (ikte) kondisjonalis
(mun) ráfáidahtán ráfáidahtten ráfáidahtálin
ráfáidahtášin
(don) ráfáidahtát ráfáidahttet ráfáidahtálit
ráfáidahtášit
(son) ráfáidahttá ráfáidahtii ráfáidahtálii
ráfáidahtášii
(moai) ráfáidahtte ráfáidahtiime ráfáidahtáleimme
ráfáidahtášeimme
(doai) ráfáidahttibeahtti ráfáidahtiide ráfáidahtáleidde
ráfáidahtášeidde
(soai) ráfáidahttiba ráfáidahtiiga ráfáidahtáleigga
ráfáidahtášeigga
(mii) ráfáidahttit ráfáidahtiimet ráfáidahtáleimmet
ráfáidahtášeimmet
(dii) ráfáidahttibehtet ráfáidahtiidet ráfáidahtáleiddet
ráfáidahtášeiddet
(sii) ráfáidahttet ráfáidahtte ráfáidahtáledje
ráfáidahtášedje
presens nektingsform
(odne in) ráfáidahte
preteritum nektingsform
(ikte in) ráfáidahttán
kondisjonalis nektingsform
(in) ráfáidahtále
(in) ráfáidahtáše
perf.partisipp
(lean) ráfáidahttán
imperativ 2.p.ent.
(til en) ráfáidahte
imperativ 2.p.tot.
(til to) ráfáidahtti
imperativ 2.p.flt.
(til flere) ráfáidahttet
Eanet sojahanhámit →

ráfáidahttit (verb)

presens (odne) preteritum (ikte) kondisjonalis
(mun) ráfáidahtán ráfáidahtten ráfáidahtálin
ráfáidahtášin
(don) ráfáidahtát ráfáidahttet ráfáidahtálit
ráfáidahtášit
(son) ráfáidahttá ráfáidahtii ráfáidahtálii
ráfáidahtášii
(moai) ráfáidahtte ráfáidahtiime ráfáidahtáleimme
ráfáidahtášeimme
(doai) ráfáidahttibeahtti ráfáidahtiide ráfáidahtáleidde
ráfáidahtášeidde
(soai) ráfáidahttiba ráfáidahtiiga ráfáidahtáleigga
ráfáidahtášeigga
(mii) ráfáidahttit ráfáidahtiimet ráfáidahtáleimmet
ráfáidahtášeimmet
(dii) ráfáidahttibehtet ráfáidahtiidet ráfáidahtáleiddet
ráfáidahtášeiddet
(sii) ráfáidahttet ráfáidahtte ráfáidahtáledje
ráfáidahtášedje
presens nektingsform
(odne in) ráfáidahte
preteritum nektingsform
(ikte in) ráfáidahttán
kondisjonalis nektingsform
(in) ráfáidahtále
(in) ráfáidahtáše
perf.partisipp
(lean) ráfáidahttán
imperativ 2.p.ent.
(til en) ráfáidahte
imperativ 2.p.tot.
(til to) ráfáidahtti
imperativ 2.p.flt.
(til flere) ráfáidahttet
Eanet sojahanhámit →
ráfáidahttit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • ráfáidahttit verb transitiv infinitiv
  • ráfáidahttit verb transitiv
  • ráfáidahttit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

ráfáidahttit lea vejolaččat dán sáni hápmi:

Der/Caus
  • kausativ verb transitiv infinitiv
  • kausativ verb transitiv
Der/NomAg
  • avledet handlernomen subst. pl. nominativ
ráfáidahttit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • ráfáidahttit verb transitiv infinitiv
  • ráfáidahttit verb transitiv
  • ráfáidahttit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
ráfáidit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • ráfáidit verb intransitiv