presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) ráfáidahtán ráfáidahtten
2.p.ent. (don) ráfáidahtát ráfáidahttet
3.p.ent. (son) ráfáidahttá ráfáidahtii
1.p.tot. (moai) ráfáidahtte ráfáidahtiime
2.p.tot. (doai) ráfáidahttibeahtti ráfáidahtiide
3.p.tot. (soai) ráfáidahttiba ráfáidahtiiga
1.p.flt. (mii) ráfáidahttit ráfáidahtiimet
2.p.flt. (dii) ráfáidahttibehtet ráfáidahtiidet
3.p.flt. (sii) ráfáidahttet ráfáidahtte
presens nektingsform
(odne in) ráfáidahte
preteritum nektingsform
(ikte in) ráfáidahttán
perf.partisipp
(lean) ráfáidahttán
imperativ 2.p.ent.
(til en) ráfáidahte
imperativ 2.p.tot.
(til to) ráfáidahtti
imperativ 2.p.flt.
(til flere) ráfáidahttet
Eanet sojahanhámit →

ráfáidahttit (verb)

presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) ráfáidahtán ráfáidahtten
2.p.ent. (don) ráfáidahtát ráfáidahttet
3.p.ent. (son) ráfáidahttá ráfáidahtii
1.p.tot. (moai) ráfáidahtte ráfáidahtiime
2.p.tot. (doai) ráfáidahttibeahtti ráfáidahtiide
3.p.tot. (soai) ráfáidahttiba ráfáidahtiiga
1.p.flt. (mii) ráfáidahttit ráfáidahtiimet
2.p.flt. (dii) ráfáidahttibehtet ráfáidahtiidet
3.p.flt. (sii) ráfáidahttet ráfáidahtte
presens nektingsform
(odne in) ráfáidahte
preteritum nektingsform
(ikte in) ráfáidahttán
perf.partisipp
(lean) ráfáidahttán
imperativ 2.p.ent.
(til en) ráfáidahte
imperativ 2.p.tot.
(til to) ráfáidahtti
imperativ 2.p.flt.
(til flere) ráfáidahttet
Eanet sojahanhámit →
ráfáidahttit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • ráfáidahttit verb transitiv infinitiv
  • ráfáidahttit verb transitiv
  • ráfáidahttit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

ráfáidahttit lea vejolaččat dán sáni hápmi:

Der/Caus
  • kausativ verb transitiv infinitiv
  • kausativ verb transitiv
Der/NomAg
  • avledet handlernomen subst. flt. nominativ
ráfáidahttit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • ráfáidahttit verb transitiv infinitiv
  • ráfáidahttit verb transitiv
  • ráfáidahttit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
ráfáidit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • ráfáidit verb intransitiv