ráfehuhttin (subst.)
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
ráfehuhttin lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Actio+Gen Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- aktio genitiv
- Actio+Nom Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- aktio nominativ
- Der/h
-
- avledning: -h verb transitiv
- Der/huhtti
-
- avledning: -huhtti verb transitiv
- Der/huvva
-
- avledning: -huvva verb intransitiv
- Der/NomAct
-
- avledet handlingsnomen subst. ent. genitiv
- avledet handlingsnomen subst. ent. nominativ
- Der/NomAg
-
- avledet handlernomen subst. essiv
- ráfeheapme Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- ráfeheapme adj.
- ráfehuhttin Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- ráfehuhttin subst. ent. genitiv
- ráfehuhttin subst. ent. nominativ
- ráfehuhttit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- ráfehuhttit verb transitiv
- ráfehuvvat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- ráfehuvvat verb intransitiv
- ráfi Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- ráfi subst.