ráfehuhttit (verb)
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
ráfehuhttit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/h
-
- avledning: -h verb transitiv infinitiv
- avledning: -h verb transitiv
- Der/huhtti
-
- avledning: -huhtti verb transitiv infinitiv
- avledning: -huhtti verb transitiv
- Der/huvva
-
- avledning: -huvva verb intransitiv
- Der/NomAg
-
- avledet handlernomen subst. flt. nominativ
- ráfeheapme Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- ráfeheapme adj.
- ráfehuhttit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- ráfehuhttit verb transitiv infinitiv
- ráfehuhttit verb transitiv
- ráfehuhttit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
- ráfehuvvat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- ráfehuvvat verb intransitiv
- ráfi Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- ráfi subst.