ráhkkanus (subst.)
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
ráhkkanus lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- ráhkkanit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- ráhkkanit verb intransitiv imperativ 3.p.ent.
- ráhkkanus Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- ráhkkanus subst. ent. nominativ