rámškut (verb)
-
(verb) flakse;
(verb) vifte
- Garjá rámškkui sojiidisguin.
- Ravnen flakset med vingene.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
rámškut lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- rámškut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- rámškut verb transitiv infinitiv
- rámškut verb transitiv imperativ 1.p.flt.
- rámškut verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.