rahčamuš (subst.)
- (subst.) strev
- (kjemping mot hindringer) (subst.) kamp
- (prestasjon, arbeid, medvirkning) (subst.) innsats
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
rahčamuš lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/muš
-
- avledning: -muš subst. ent. nominativ
- rahčamuš Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- rahčamuš subst. ent. nominativ
- rahčat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- rahčat verb intransitiv