presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) ražan rahčen
2.p.ent. (don) ražat rahčet
3.p.ent. (son) rahčá ražai
1.p.tot. (moai) rahče ražaime
2.p.tot. (doai) rahčabeahtti ražaide
3.p.tot. (soai) rahčaba ražaiga
1.p.flt. (mii) rahčat ražaimet
2.p.flt. (dii) rahčabehtet ražaidet
3.p.flt. (sii) rahčet rahče
presens nektingsform
(odne in) raža
preteritum nektingsform
(ikte in) rahčan
perf.partisipp
(lean) rahčan
imperativ 2.p.ent.
(til en) raža
imperativ 2.p.tot.
(til to) rahčči
imperativ 2.p.flt.
(til flere) rahčet
(til flere) rahččet
Eanet sojahanhámit →

rahčat (verb)

presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) ražan rahčen
2.p.ent. (don) ražat rahčet
3.p.ent. (son) rahčá ražai
1.p.tot. (moai) rahče ražaime
2.p.tot. (doai) rahčabeahtti ražaide
3.p.tot. (soai) rahčaba ražaiga
1.p.flt. (mii) rahčat ražaimet
2.p.flt. (dii) rahčabehtet ražaidet
3.p.flt. (sii) rahčet rahče
presens nektingsform
(odne in) raža
preteritum nektingsform
(ikte in) rahčan
perf.partisipp
(lean) rahčan
imperativ 2.p.ent.
(til en) raža
imperativ 2.p.tot.
(til to) rahčči
imperativ 2.p.flt.
(til flere) rahčet
(til flere) rahččet
Eanet sojahanhámit →
rahčat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • rahčat verb intransitiv infinitiv
  • rahčat verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

rahčat lea vejolaččat dán sáni hápmi:

rahča Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • rahča subst. ent. nominativ poss. 2.p.ent.
rahčat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • rahčat verb intransitiv infinitiv
  • rahčat verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.