Neahttadigisánit

rahtat lea vejolaččat dán sáni hápmi:



presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) rađan rahten
2.p.ent. (don) rađat rahtet
3.p.ent. (son) rahtá rađai
1.p.tot. (moai) rahte rađaime
2.p.tot. (doai) rahtabeahtti rađaide
3.p.tot. (soai) rahtaba rađaiga
1.p.flt. (mii) rahtat rađaimet
2.p.flt. (dii) rahtabehtet rađaidet
3.p.flt. (sii) rahtet rahte
presens nektingsform
(odne in) rađa
preteritum nektingsform
(ikte in) rahtan
perf.partisipp
(lean) rahtan
imperativ 2.p.ent.
(til en) rađa
imperativ 2.p.tot.
(til to) rahtti
imperativ 2.p.flt.
(til flere) rahtet
(til flere) rahttet
Eanet sojahanhámit →

rahtat (verb)

presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) rađan rahten
2.p.ent. (don) rađat rahtet
3.p.ent. (son) rahtá rađai
1.p.tot. (moai) rahte rađaime
2.p.tot. (doai) rahtabeahtti rađaide
3.p.tot. (soai) rahtaba rađaiga
1.p.flt. (mii) rahtat rađaimet
2.p.flt. (dii) rahtabehtet rađaidet
3.p.flt. (sii) rahtet rahte
presens nektingsform
(odne in) rađa
preteritum nektingsform
(ikte in) rahtan
perf.partisipp
(lean) rahtan
imperativ 2.p.ent.
(til en) rađa
imperativ 2.p.tot.
(til to) rahtti
imperativ 2.p.flt.
(til flere) rahtet
(til flere) rahttet
Eanet sojahanhámit →
rahtat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • rahtat verb transitiv infinitiv
  • rahtat verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

Váldde oktavuođa

Váldde oktavuođa

rahtat lea vejolaččat dán sáni hápmi:

rahtat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • rahtat verb transitiv infinitiv
  • rahtat verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.