ravgut lea vejolaččat dán sáni hápmi:
presens (odne) | preteritum (ikte) | |
---|---|---|
1.p.ent. | (mun) ravggun | ravgon |
2.p.ent. | (don) ravggut | ravgot |
3.p.ent. | (son) ravgu | ravggui |
1.p.tot. | (moai) ravgo | ravgguime |
2.p.tot. | (doai) ravgubeahtti | ravgguide |
3.p.tot. | (soai) ravguba | ravgguiga |
1.p.flt. | (mii) ravgut | ravgguimet |
2.p.flt. | (dii) ravgubehtet | ravgguidet |
3.p.flt. | (sii) ravgot | ravgo |
- presens nektingsform
- (odne in) ravggo
- preteritum nektingsform
- (ikte in) ravgon
- perf.partisipp
- (lean) ravgon
- imperativ 2.p.ent.
- (til en) ravggo
- imperativ 2.p.tot.
- (til to) ravgu
- imperativ 2.p.flt.
- (til flere) ravgot
ravgut (verb)
presens (odne) | preteritum (ikte) | |
---|---|---|
1.p.ent. | (mun) ravggun | ravgon |
2.p.ent. | (don) ravggut | ravgot |
3.p.ent. | (son) ravgu | ravggui |
1.p.tot. | (moai) ravgo | ravgguime |
2.p.tot. | (doai) ravgubeahtti | ravgguide |
3.p.tot. | (soai) ravguba | ravgguiga |
1.p.flt. | (mii) ravgut | ravgguimet |
2.p.flt. | (dii) ravgubehtet | ravgguidet |
3.p.flt. | (sii) ravgot | ravgo |
- presens nektingsform
- (odne in) ravggo
- preteritum nektingsform
- (ikte in) ravgon
- perf.partisipp
- (lean) ravgon
- imperativ 2.p.ent.
- (til en) ravggo
- imperativ 2.p.tot.
- (til to) ravgu
- imperativ 2.p.flt.
- (til flere) ravgot
- ravgut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- ravgut verb transitiv infinitiv
- ravgut verb transitiv
- ravgut verb transitiv imperativ 1.p.flt.
- ravgut verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
ravgut lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/NomAg
-
- avledet handlernomen subst. flt. nominativ
- ravgat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- ravgat verb intransitiv imperativ 1.p.flt.
- ravgut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- ravgut verb transitiv infinitiv
- ravgut verb transitiv
- ravgut verb transitiv imperativ 1.p.flt.
- ravgut verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.