riegádahttit (verb)
- (om mennesker) (verb) føde; (verb) nedkomme
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
riegádahttit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/Caus
-
- kausativ verb transitiv infinitiv
- kausativ verb transitiv
- kausativ verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
- Der/NomAg
-
- avledet handlernomen subst. flt. nominativ
- riegádahtti Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- riegádahtti subst. handlernomen flt. nominativ
- riegádahttit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- riegádahttit verb transitiv infinitiv
- riegádahttit verb transitiv
- riegádahttit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
- riegádit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- riegádit verb intransitiv