riekkis (subst.)
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
riekkis lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Riekki Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- Riekki subst. egennavn ent. lokativ
- riekkis Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- riekkis subst. ent. nominativ
- riekkistit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- riekkistit verb transitiv indikativ presens nektingsform