rihkkut lea vejolaččat dán sáni hápmi:
presens (odne) | preteritum (ikte) | |
---|---|---|
1.p.ent. | (mun) rihkun | rihkkon |
2.p.ent. | (don) rihkut | rihkkot |
3.p.ent. | (son) rihkku | rihkui |
1.p.tot. | (moai) rihkko | rihkuime |
2.p.tot. | (doai) rihkkubeahtti | rihkuide |
3.p.tot. | (soai) rihkkuba | rihkuiga |
1.p.flt. | (mii) rihkkut | rihkuimet |
2.p.flt. | (dii) rihkkubehtet | rihkuidet |
3.p.flt. | (sii) rihkkot | rihkko |
- presens nektingsform
- (odne in) rihko
- preteritum nektingsform
- (ikte in) rihkkon
- perf.partisipp
- (lean) rihkkon
- imperativ 2.p.ent.
- (til en) rihko
- imperativ 2.p.tot.
- (til to) rihkku
- imperativ 2.p.flt.
- (til flere) rihkkot
rihkkut (verb)
presens (odne) | preteritum (ikte) | |
---|---|---|
1.p.ent. | (mun) rihkun | rihkkon |
2.p.ent. | (don) rihkut | rihkkot |
3.p.ent. | (son) rihkku | rihkui |
1.p.tot. | (moai) rihkko | rihkuime |
2.p.tot. | (doai) rihkkubeahtti | rihkuide |
3.p.tot. | (soai) rihkkuba | rihkuiga |
1.p.flt. | (mii) rihkkut | rihkuimet |
2.p.flt. | (dii) rihkkubehtet | rihkuidet |
3.p.flt. | (sii) rihkkot | rihkko |
- presens nektingsform
- (odne in) rihko
- preteritum nektingsform
- (ikte in) rihkkon
- perf.partisipp
- (lean) rihkkon
- imperativ 2.p.ent.
- (til en) rihko
- imperativ 2.p.tot.
- (til to) rihkku
- imperativ 2.p.flt.
- (til flere) rihkkot
- rihkkut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- rihkkut verb transitiv infinitiv
- rihkkut verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
rihkkut lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- rihkkuhit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- rihkkuhit verb transitiv imperativ nektingsform
- rihkkuhit verb transitiv imperativ 2.p.ent.
- rihkkuhit verb transitiv indikativ presens nektingsform
- rihkkut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- rihkkut verb transitiv infinitiv
- rihkkut verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.