Neahttadigisánit

rihkkut lea vejolaččat dán sáni hápmi:



presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) rihkun rihkkon
2.p.ent. (don) rihkut rihkkot
3.p.ent. (son) rihkku rihkui
1.p.tot. (moai) rihkko rihkuime
2.p.tot. (doai) rihkkubeahtti rihkuide
3.p.tot. (soai) rihkkuba rihkuiga
1.p.flt. (mii) rihkkut rihkuimet
2.p.flt. (dii) rihkkubehtet rihkuidet
3.p.flt. (sii) rihkkot rihkko
presens nektingsform
(odne in) rihko
preteritum nektingsform
(ikte in) rihkkon
perf.partisipp
(lean) rihkkon
imperativ 2.p.ent.
(til en) rihko
imperativ 2.p.tot.
(til to) rihkku
imperativ 2.p.flt.
(til flere) rihkkot
Eanet sojahanhámit →

rihkkut (verb)

presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) rihkun rihkkon
2.p.ent. (don) rihkut rihkkot
3.p.ent. (son) rihkku rihkui
1.p.tot. (moai) rihkko rihkuime
2.p.tot. (doai) rihkkubeahtti rihkuide
3.p.tot. (soai) rihkkuba rihkuiga
1.p.flt. (mii) rihkkut rihkuimet
2.p.flt. (dii) rihkkubehtet rihkuidet
3.p.flt. (sii) rihkkot rihkko
presens nektingsform
(odne in) rihko
preteritum nektingsform
(ikte in) rihkkon
perf.partisipp
(lean) rihkkon
imperativ 2.p.ent.
(til en) rihko
imperativ 2.p.tot.
(til to) rihkku
imperativ 2.p.flt.
(til flere) rihkkot
Eanet sojahanhámit →
rihkkut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • rihkkut verb transitiv infinitiv
  • rihkkut verb transitiv imperativ 1.p.flt.
  • rihkkut verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

Váldde oktavuođa

Váldde oktavuođa

rihkkut lea vejolaččat dán sáni hápmi:

rihkkuhit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • rihkkuhit verb transitiv imperativ nektingsform
  • rihkkuhit verb transitiv imperativ 2.p.ent.
  • rihkkuhit verb transitiv indikativ presens nektingsform
rihkkut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • rihkkut verb transitiv infinitiv
  • rihkkut verb transitiv imperativ 1.p.flt.
  • rihkkut verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.