roaŋgut lea vejolaččat dán sáni hápmi:
presens (odne) | preteritum (ikte) | |
---|---|---|
1.p.ent. | roaŋggun | roŋgon |
2.p.ent. | roaŋggut | roŋgot |
3.p.ent. | roaŋgu | roaŋggui |
1.p.tot. | roŋgo | roaŋgguime |
2.p.tot. | roaŋgubeahtti | roaŋgguide |
3.p.tot. | roaŋguba | roaŋgguiga |
1.p.flt. | roaŋgut | roaŋgguimet |
2.p.flt. | roaŋgubehtet | roaŋgguidet |
3.p.flt. | roŋgot | roŋgo |
- presens nektingsform
- roaŋggo
- preteritum nektingsform
- roŋgon
- perf.partisipp
- roŋgon
roaŋgut (verb)
-
snakke strengt
- Eadni fertii roaŋgut mánáid.
- Mor måtte snakke strengt til barna.
presens (odne) | preteritum (ikte) | |
---|---|---|
1.p.ent. | roaŋggun | roŋgon |
2.p.ent. | roaŋggut | roŋgot |
3.p.ent. | roaŋgu | roaŋggui |
1.p.tot. | roŋgo | roaŋgguime |
2.p.tot. | roaŋgubeahtti | roaŋgguide |
3.p.tot. | roaŋguba | roaŋgguiga |
1.p.flt. | roaŋgut | roaŋgguimet |
2.p.flt. | roaŋgubehtet | roaŋgguidet |
3.p.flt. | roŋgot | roŋgo |
- presens nektingsform
- roaŋggo
- preteritum nektingsform
- roŋgon
- perf.partisipp
- roŋgon
- roaŋgut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- roaŋgut verb transitiv infinitiv
- roaŋgut verb transitiv
- roaŋgut verb transitiv imperativ 1.p.flt.
- roaŋgut verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
roaŋgut lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/NomAg
-
- avledet handlernomen subst. flt. nominativ
- roaŋgut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- roaŋgut verb transitiv infinitiv
- roaŋgut verb transitiv
- roaŋgut verb transitiv imperativ 1.p.flt.
- roaŋgut verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.