roahkadit (verb)
- (driste) (verb) våge
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
roahkadit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/d
-
- avledning: -d verb infinitiv
- avledning: -d verb indikativ presens 1.p.flt.
- avledning: -d verb indikativ presens 3.p.flt.
- avledning: -d verb indikativ preteritum 2.p.ent.
- roahkadit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- roahkadit verb intransitiv infinitiv
- roahkadit verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.
- roahkadit verb intransitiv indikativ presens 3.p.flt.
- roahkadit verb intransitiv indikativ preteritum 2.p.ent.
- roahkkat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- roahkkat verb transitiv