sg. pl.
nominativ ružžu
ruččut
akkusativ ručču
ruččuid
genitiv ručču
ruččuid
illativ ružžui
ruččuide
lokativ ruččus
ruččuin
komitativ ruččuin
ruččuiguin
essiv ružžun
Eanet sojahanhámit →

ružžu (subst.)

  • djup trang kløft
sg. pl.
nominativ ružžu
ruččut
akkusativ ručču
ruččuid
genitiv ručču
ruččuid
illativ ružžui
ruččuide
lokativ ruččus
ruččuin
komitativ ruččuin
ruččuiguin
essiv ružžun
Eanet sojahanhámit →
ružžu Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • ružžu subst. sg. nominativ

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

ružžu lea vejolaččat dán sáni hápmi:

ružžu Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • ružžu subst. sg. nominativ
ružžut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • ružžut verb intransitiv indikativ presens 3.p.ent.
  • ružžut verb intransitiv pres.partisipp