ružžu (subst.)
- djup trang kløft
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
ružžu lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- ružžu Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- ružžu subst. ent. nominativ
- ružžut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- ružžut verb intransitiv indikativ presens 3.p.ent.
- ružžut verb intransitiv pres.partisipp