ent. flt.
nominativ ruhta ruđat
akkusativ ruđa ruđaid
genitiv ruđa ruđaid
illativ ruhtii ruđaide
lokativ ruđas ruđain
komitativ ruđain ruđaiguin
essiv ruhtan
Eanet sojahanhámit →

ruhta (subst.)

ent. flt.
nominativ ruhta ruđat
akkusativ ruđa ruđaid
genitiv ruđa ruđaid
illativ ruhtii ruđaide
lokativ ruđas ruđain
komitativ ruđain ruđaiguin
essiv ruhtan
Eanet sojahanhámit →
ruhta Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • ruhta subst. ent. nominativ

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

ruhta lea vejolaččat dán sáni hápmi:

ruhta Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • ruhta subst. ent. nominativ