presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) ruohkan ruhkken
2.p.ent. (don) ruohkat ruhkket
3.p.ent. (son) ruohkká ruohkai
1.p.tot. (moai) ruhkke ruohkaime
2.p.tot. (doai) ruohkkabeahtti ruohkaide
3.p.tot. (soai) ruohkkaba ruohkaiga
1.p.flt. (mii) ruohkkat ruohkaimet
2.p.flt. (dii) ruohkkabehtet ruohkaidet
3.p.flt. (sii) ruhkket ruhkke
presens nektingsform
(odne in) ruohka
preteritum nektingsform
(ikte in) ruohkkan
perf.partisipp
(lean) ruohkkan
imperativ 2.p.ent.
(til en) ruohka
imperativ 2.p.tot.
(til to) ruohkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) ruhkket
(til flere) ruohkket
Eanet sojahanhámit →

ruohkkat (verb)

presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) ruohkan ruhkken
2.p.ent. (don) ruohkat ruhkket
3.p.ent. (son) ruohkká ruohkai
1.p.tot. (moai) ruhkke ruohkaime
2.p.tot. (doai) ruohkkabeahtti ruohkaide
3.p.tot. (soai) ruohkkaba ruohkaiga
1.p.flt. (mii) ruohkkat ruohkaimet
2.p.flt. (dii) ruohkkabehtet ruohkaidet
3.p.flt. (sii) ruhkket ruhkke
presens nektingsform
(odne in) ruohka
preteritum nektingsform
(ikte in) ruohkkan
perf.partisipp
(lean) ruohkkan
imperativ 2.p.ent.
(til en) ruohka
imperativ 2.p.tot.
(til to) ruohkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) ruhkket
(til flere) ruohkket
Eanet sojahanhámit →
ruohkkat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • ruohkkat verb transitiv infinitiv
  • ruohkkat verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

ruohkkat lea vejolaččat dán sáni hápmi:

ruohkkat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • ruohkkat verb transitiv infinitiv
  • ruohkkat verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.