ruohtas (subst.)
ruohtastit (verb)
- løpe avgårde
ruohttat (verb)
-
(om firbeinte dyr)
(verb) løpe
- Beana ruohtai meahccái.
- Hunden løp til skogs.
Der/st (verb)
ruohtta (subst.)
-
kvelden før
- juovlaruohtta
- julaften
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
ruohtas lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/st
-
- litt/fort verb imperativ nektingsform
- litt/fort verb imperativ 2.p.ent.
- litt/fort verb indikativ presens nektingsform
- ruohtas Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- ruohtas subst. ent. nominativ
- ruohtasmit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- ruohtasmit verb intransitiv imperativ 2.p.ent.
- ruohtasmit verb intransitiv indikativ presens nektingsform
- ruohtasmit verb intransitiv imperativ nektingsform
- ruohtastit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- ruohtastit verb intransitiv imperativ nektingsform
- ruohtastit verb intransitiv imperativ 2.p.ent.
- ruohtastit verb intransitiv indikativ presens nektingsform
- ruohtta Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- ruohtta subst. ent. lokativ
- ruohttat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- ruohttat verb intransitiv